niedziela, 22 stycznia 2012

Tak żyć, żyć by coś zostało z tych dni!

Wczoraj w Warszawie zmarła piosenkarka Irena Jarocka. Miała 66 lat. Jarocka ciężko chorowała. Zmarła w jednym z warszawskich szpitali - poinformowała menedżerka artystki Agnieszka Pasternak.
Od 1990 roku mieszkała w USA, ale w ostatnich latach wróciła do Polski.

"Miała w sobie blask, była niczym promień słońca. Zawsze uśmiechnięta, zawsze dobra. Biła z niej kojąca, inspirująca energia – wspomina wokalistka Urszula Dudziak. - Irena była naprawdę wyjątkowa. Dla mnie stanowiła uosobienie klasy. Nigdy nie słyszałam, by ktoś powiedział o niej coś złego. Miała w sobie coś jasnego. Każde spotkanie z nią powodowało uśmiech, radość.
Ostatni raz widziałam ją dość dawno. Kiedy się spotykałyśmy, gdy wpadałyśmy na siebie nawzajem przypadkiem, zawsze bardzo się cieszyłyśmy. Wiadomość, że Irena nie żyje jest dla mnie szokująca. Bardzo, bardzo mi przykro. Odeszła znakomita artystka i wspaniały człowiek. Będzie jej bardzo brakowało. Dla mnie była niczym siostra” – dodała Dudziak.
Rosiewicz wspomina: "Poznałem Irenę Jarocką w latach 60. w Warszawie, chyba w klubie Stodoła. Była bardzo ładna i niezwykle fotogeniczna. Uroda szła u niej w parze z wielką muzykalnością. Miała w repertuarze wiele pięknych piosenek. Dzisiaj takich piosenek brakuje”.

Jarocka kojarzy mi się z najszczęśliwszymi latami mojej młodości - było w niej tak dużo radości życia. Odfrunął nam motyl w stronę słońca, aż do Nieba bram.

Zostanie pochowana w Katakumbach na Starych Powązkach w Warszawie.

2 komentarze:

  1. R.I.P
    Wyjątkowa uroda, ciepły uśmiech - taką ją będę pamiętać. I mnóstwo melodyjnych piosenek, w tym również takich niebanalnych:

    Czasem bywa przyjaciel zdradzony,
    Płonie dom i umiera las,
    Odyseusz też nie raz zabłądził,
    Do Itaki przeciwny gna wiatr.
    A gdy czasem wracamy z daleka,
    By na progu pokłonić się jej,
    To za późno, bo nikt już nie czeka
    Ale nie płacz, nie koniec to nie.

    Bo kto na morzu- znajdzie brzeg,
    A kto bezdomny- znajdzie dach,
    A kto samotny temu pieśń,
    A kto pod żaglem- temu wiatr,
    A kto spóźniony- zdąży w czas,
    Kto bez korony- ten ci król,
    A kto zawinił- będzie sam,
    A kto prawdziwy- ten jest mój.

    Wiem, że czasem zamiera w nas serce
    I nie tylko od trwogi jak głaz
    Ze zdziwienia, że bywa tak pięknie
    Można również zamierać nie raz.
    Od tych świateł, co w oczach człowieka,
    Który patrzy z nadzieją nam w twarz
    Tak się robi nam jakoś- no wiesz jak,
    Żebyś chciał z nim no, choćby do gwiazd.

    Bo kto na morzu- znajdzie brzeg,
    A kto bezdomny- znajdzie dach,
    A kto samotny temu pieśń,
    A kto pod żaglem- temu wiatr,
    A kto spóźniony- zdąży w czas,
    Kto bez korony- ten ci król,
    A kto zawinił- będzie sam,
    A kto prawdziwy- ten jest mój.

    A kto spóźniony- zdąży w czas,
    Kto bez korony- ten ci król,
    A kto zawinił- będzie sam,
    A kto prawdziwy- ten jest mój.

    Irena Jarocka: Nadzieja

    Serdecznie pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. R.,rzeczywiście, jej piosenki miały dobre teksty; z odejściem Ireny Jarockiej zamknęła sie pewna epoka w świecie polskiej piosenki.
    Niech jej ziemia będzie motylem - jak napisał na Blogpressie jeden z komentatorów.

    Pozdrawiam serdecznie

    Ile zwykle trwa
    Szczęścia nagły blask
    Moment, moment, moment
    Jak zapałki trzask
    Zachwyt był i zgasł
    Krótko żyje płomień

    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    Nie mijaj w oka mgnieniu
    Spójrz nawet nie jesteśmy po imieniu
    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    Nie odchodź w smutku, w gniewie
    My przecież nie możemy żyć bez siebie

    Zostaw mi choć ślad
    Wiosnę w deszczu barw
    Kamyk, zapach, listek
    Dzikich gęsi klucz,
    Dotyk czułych ust,
    Siebie - czyli wszystko

    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    Nie mijaj w oka mgnieniu
    Spójrz nawet nie jesteśmy po imieniu
    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    Nie odchodź w smutku, w gniewie
    My przecież nie możemy żyć bez siebie

    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    Nacieszyć daj się sobą
    Obejmij mnie i przytul się przed drogą
    Nie mijaj życie me, nie mijaj
    A jeśli już to skrycie,
    Pozostaw mi zastępcze jakieś życie

    Irena Jarocka:Nie mijaj życie me

    OdpowiedzUsuń